غواصی آزاد شاید پیوند نهایی بین انسان و آب باشد.بدون تانک و سایر تجهیزات پیچیده – فقط شما هستید و سکوت زیر امواج !
غواصی آزاد یا غواصی حبس نفس روشی از غواصی در زیر آب است که نیازی به کمک دستگاه تنفسی ندارد. به جای استفاده از مخزن هوا (Scuba) ، به سادگی نفس خود را تا جایی که می توانید نگه دارید تا زمانی که به سطح برگردید.
این غواصی اغلب به عنوان «غواصی سطحی» یا «اسنورکلینگ» نامیده می شود. هر دو می توانند از ماسک، اسنورکل و باله استفاده کنند، اما غواصی آزاد همیشه شامل حبس نفس است، مهم نیست چقدر عمیق می روید.
امروزه، بیشتر مردم غواصی آزاد را با تصاویری از ابرانسانها مرتبط میدانند که در تاریکترین اعماق اقیانوس تنها هوا در ریههایشان وجود دارد، قدرت بدنشان و اراده ذهنشان برای زنده نگه داشتن و بازگرداندنشان به سطح . با این حال، هر بار که در آب فرو میروی و نفس خود را حبس می کنی، غواصی آزادی هستی که در حال کاوش در دنیای آب ما از کم عمق تا، گاهی عمیق تر هستی .
قبل از اینکه وسایل غواصی خود را به نزدیکترین نقطه غواصی در اقیانوس بیاورید، مطمئن شوید که چگونگی غواصی آزاد را یاد گرفته اید و گواهینامه های مورد نیاز را کسب کرده اید.
آموزش های عملی و بدنی جدی را به طور خاص برای غواصی بدون استفاده از تجهیزات غواصی زیر نظر مربی آموزش ببینید.
یک دوره مقدماتی غواصی آزاد ابتدا شما را در آب آماده می کند و تکنیک های صحیح تنفس عمیق را به شما یاد میدهد. شما یاد خواهید گرفت که چگونه غواصی خود را اصولی کنید و چگونه فشار زیر آب را یکسان سازی کنید. مانند غواصی، شما هم سطح آب محدود و هم سطح باز را برای تکمیل خواهید داشت.
خوشبختانه، تنها پیش نیاز در تمرین شیرجه آزاد این است که بتوانید شنا کنید. برای غواصی آزاد لازم نیست ورزشکار یا شناگر سطح المپیک باشید، اما باید از سلامت معقولی برخوردار باشید.
هنگامی که نحوه غواصی آزاد را یاد می گیرید، متوجه می شوید که در هنگام غواصی آزاد هواکشی نکنید. با در نظر گرفتن این موضوع، تکنیکهای تنفس آرامشبخشی وجود دارد که یک غواص آزاد میتواند درست قبل از شیرجه در حالی که «نفس میکشد» و برای شیرجه آماده میشود، انجام دهد. هرچه غواص آرامتر شود، غواصی احساس بهتری خواهد داشت و بدون نیاز به نفس کشیدن میتوانند بیشتر زیر آب بمانند.
“تنفس 2:1” را می توان برای آرامش استفاده کرد و شامل بازدم برای دو برابر مدت زمانی است که نفس کشیده اید. به عنوان مثال، غواص چهار ثانیه نفس می کشد و سپس به مدت هشت ثانیه بازدم می کند.
یکی دیگر از تکنیکهای تنفسی که میتوان برای آرامش بیشتر به الگوی تنفس ۲:۱ اضافه کرد، تنفس شکمی است، تمرکز بر تنفس هوا به داخل شکم می تواند تنفس را کند کند که انرژی کمتری مصرف می کند. این باعث افزایش آرامش، کاهش فشار خون و کاهش ضربان قلب می شود.
مانند هر ورزش آبی دیگری، شما باید به چند قطعه اصلی تجهیزات زیر آب مجهز باشید که به شما کمک می کند بهتر در آب ببینید، نفس بکشید و حرکت کنید.
غواصان معمولاً تمرینات خود را با فهمیدن مدت زمانی که می توانند نفس خود را زیر آب نگه دارند و سپس از این رقم به عنوان عدد پایه برای کار استفاده می کنند، شروع می کنند.
کلید پیشرفت و ماندگاری بیشتر در زیر آب، عادت به کشیدن نفس های آرام و عمیق است. پنج ثانیه نفس بکشید و سپس به مدت 10-15 ثانیه نفس خود را بیرون دهید. اطمینان حاصل کنید که برای جلوگیری از تهویه بیش از حد، مدت زمان بیشتری نسبت به تنفس خود بازدم کنید.
هنگامی که این الگوی تنفسی را کاهش دادید، نبض خود را ثبت کنید. برای اینکه آماده شروع غواصی آزاد باشید، باید نبض 80 ضربه در دقیقه یا کمتر در هنگام نفس عمیق داشته باشید. اگر به آن ادامه دهید، متوجه خواهید شد که نبض شما با تمرینات تنفس عمیق به مرور زمان کم می شود. با تطبیق نبض خود به تدریج خواهید توانست پایین بیایید.
با توجه به خطرات فراوان غوطه ور شدن در عمق (مانند غرق شدگی) بدون هیچ گونه تجهیزات تنفسی در زیر آب ،بدیهی است بدانید غواص آزاد چیزی نیست که شما سعی کنید به تنهایی یاد بگیرید. حتی پس از دریافت گواهینامه، هنوز ایده خوبی است که اولین غواصی خود را به عنوان غواص گواهی شده در کنار یک مربی واجد شرایط غواصی آزاد یا یک دوست غواصی حداقل انجام دهید.
سطوح یا رشته های مختلف غواصی آزاد وجود دارد که به شما آموزش داده می شود و در نهایت باید با ثبت نام در دوره غواصی آزاد تسلط پیدا کنید.
انواع مختلف غواصی آزاد عبارتند از :